حال و هوای این روزها
دیدگاهم نسبت به امر به معروف، نسبت به چند وقت پیش خیــــلی عوض شده. قبلاً فکر میکردم که یه تذکر کوتاه و گذرا، کارو بهتر که نمیکنه هیچ، بدتر هم میکنه.
اما الآن متوجه شدم که واقعاً اینطور نیست و واقعاً تذکر لسانی معجزه میکنه. بدحجابی های جدید خیلـــــی بد شده.
پوشیدن ساق، مانتوهای جدید که جلوشون به اندازه ی بلیز کوتاهه، خانومایی که شالشون فقط روی گیره ی سرشون قرار گرفته و ... .
کاش ملتِ مخالف بدحجابی متحد بودن باهم و تذکر ساده ی لسانی رو جدی میگرفتن که اگه همه این کارو میکردن، ریشه ی گناه خشکیده میشد... .
خودم امر به معروف و نهی از منکر میکنم گاهی. اما هنوزم که هنوزه میترسم. هر چند که اغلب اوقات برخورد
خوبی باهام دارن و برای دلخوشی من هم که شده، یه دستی به سرو روشون میکشن یا یه تشکر خشک و خالی میکنن،
اما برام پیش اومده که باهام برخورد تند هم داشته باشن و من هم با یه نگاه معنا دار و یه لبخند تلخ ازشون رد شدم.
انشالا در آینده بیشتر راجع به امر به معروف و نحوه ی اجراش حرف میزنم.